سانتریفیوژ آزمایشگاهی از زمان اختراعش در اواخر قرن نوزدهم، ابزاری ضروری برای دانشمندان بوده است. در طیف وسیعی از کاربردها، از تحقیقات پزشکی و بیولوژیکی گرفته تا فرآیندهای صنعتی استفاده شده است.

تاریخچه سانتریفیوژ آزمایشگاهی در اواخر دهه 1800 آغاز شد، زمانی که زیست شناس استرالیایی، جیمز هریسون، آزمایش هایی را برای جداسازی اجزای خون انجام داد. او از یک چرخ چرخان بزرگ برای سانتریفیوژ خون و جداسازی گلبول های قرمز خون از پلاسما استفاده کرد. آزمایشات او مبنایی برای سانتریفیوژ خون مدرن فراهم کرد.

در اوایل دهه 1900، اولین سانتریفیوژهای آزمایشگاهی ساخته شد. این سانتریفیوژها دستگاه‌های خامی بودند که از یک چرخ دستی با یک ظرف متصل به مرکز تشکیل می‌شدند. از این سانتریفیوژها برای جداسازی مخلوطی از مواد مانند خامه از شیر استفاده می شد.

در دهه 1930، اولین سانتریفیوژهای موتور الکتریکی ساخته شد. این سانتریفیوژها امکان کنترل دقیق تری بر روی سرعت و مدت زمان فرآیند سانتریفیوژ را فراهم کردند. سانتریفیوژ موتور الکتریکی همچنین امکان استفاده از کشتی های بزرگتر را فراهم می کرد که کارایی فرآیند جداسازی را بیشتر می کرد.


سانتریفیوژ آزمایشگاهی ابزاری آزمایشگاهی است که برای انواع برنامه های آماده سازی و آنالیز نمونه استفاده می شود. به عنوان مثال می توان به جداسازی سلول ها، پروتئین ها و سایر ذرات کوچک از مایعات و جداسازی بافت از خون اشاره کرد.

سانتریفیوژها از چرخش سریع برای جداسازی مواد توسط رسوب یا چگالی استفاده می کنند. سانتریفیوژهای کوچکتر و دستی، مواد را با چرخاندن نمونه با سرعت بالا در یک محفظه تقسیم جدا می کنند. جرم مواد، همراه با نیروی گریز از مرکز، آنها را به سمت دیواره های محفظه هدایت می کند که در آنجا می توان آنها را جمع کرد. سانتریفیوژهای بزرگتر که به عنوان سانتریفیوژهای آزمایشگاهی و آماده سازی شناخته می شوند، ذرات سنگین تر و متراکم تر را در نمونه های بزرگتر جدا می کنند. اینها را می توان با رسوب گرانشی در لوله ها یا از طریق اولترافیلترها جدا کرد.

سانتریفیوژهای آزمایشگاهی و آماده سازی عموماً مجهز به ترمزی هستند که روتور را با رسیدن به سرعت تنظیم شده (زمان کار) متوقف می کند. برخی حتی دارای قطعات الکترونیکی هستند که به دلایل ایمنی امکان خاموش شدن خودکار را در زمانی که روتور به بالاترین سرعت خود می رسد، می دهد. اجزای الکترونیکی درون سانتریفیوژهای خودکار همچنین امکان برنامه ریزی زمان اجرا، شتاب و کاهش سرعت و همچنین نظارت بر نمونه ها را در طول زمان اجرا فراهم می کنند.

با تغییر قدرت چرخش، می توان از سانتریفیوژها برای مرتب سازی ذرات کوچک بر اساس اندازه استفاده کرد. ذرات با اندازه های مختلف با سرعت های متفاوتی در محیطی مانند آب یا اتانول بسته به اندازه آنها حرکت می کنند و روش موثری برای جداسازی مولکول ها بر اساس اندازه ایجاد می کنند. این تکنیک می‌تواند برای اندازه‌گیری پروتئین‌های تا 1000 کیلو دالتون یا مولکول‌های بزرگ‌تر مانند قطعات DNA مفید باشد.

علاوه بر دسته بندی پروتئین ها و مولکول های بزرگ، از سانتریفیوژ برای جداسازی انواع مختلف میکروارگانیسم ها مانند باکتری ها و سلول های مخمر نیز استفاده می شود. از آنجایی که باکتری ها و سایر موجودات در اندازه و شکل متفاوت هستند، چرخش می تواند داده های ارزشمندی در مورد خواص فیزیکی آنها ارائه دهد.

سانتریفیوژ همچنین اغلب برای اهداف کنترل کیفیت در آزمایشگاه هایی که محصولات دارویی و غذایی را آزمایش می کنند، استفاده می شود. چرخش با سرعت بالا می تواند برای تشخیص آلودگی باکتریایی یا حتی کمبود در دسته های تولید قبل از ورود به بازار بزرگتر مورد استفاده قرار گیرد. سانتریفیوژها همچنین می‌توانند برای تکنیک‌های شکنش برای جدا کردن مخلوط به اجزای سازنده آن در طی مراحل جداسازی پیچیده مانند کروماتوگرافی یا الکتروفورز استفاده شوند.

به طور کلی، سانتریفیوژهای آزمایشگاهی کمک ارزشمندی را در آزمایشگاه‌های سراسر جهان برای تشخیص ویژگی‌های فیزیکی مختلف نمونه‌ها به منظور کسب دانش عمیق‌تر از آنها ارائه می‌کنند. از انواع ذرات ساده گرفته تا مخلوط‌های پیچیده میکروب‌ها و مواد دارویی – آماده‌سازی، تشخیص و تجزیه و تحلیل به لطف استفاده هوشمندانه از نیروهای گریز از مرکز در یک محیط آزمایشگاهی آسان‌تر می‌شود.